10.Powrót Pauliny i norma....znaczy w miarę.

Paulina;
Jest!!! Dzisiaj wychodzę ze szpitala a za tydzień do roboty.
Nareszcie. Ze szpitala odbiera mnie Marysia z Karoliną.
O wilkach mowa już są;
Hej dziewczyny.-powiedziałam.
Hej Paula to co idziemy?-spytały.
Tak i to jak najszybciej.
Pojechałyśmy do Kuby bo Agata nie wie że wyszłam.
Dziewczyny weszły pierwsze a aja za nimi;
Agata!!!-krzyknęłam.
Mama!!!-krzyknęłą i wybiegła z pokoju.
Cześć córcia.
Hej mamo jak tam?-spytała nastolatka.
Dobrze to co do domu?-spytałam.
No.Mamo...
Co jest mała?
Ja chciałabym mieć takiego tatę jak wujek Kuba.-powiedziała Agata. I wtedy mnie zatkało.
Ale na chwile;
Agatko ale...to nie takie proste.-powiedziałam.
Wiem.-powiedziała zmarnowana.
Poszła do pokoju i powiedziała;
Mój ojciec to koszmar.-powiedziała zła.
Piotr nie nadaje sie na ojca.
Gdy wszedł Kuba;
Hej młoda.
Hej.
Co wujek najlepszy?-śmiał sie do Agaty.
Żal mi was.
Czemu?-spytaliśmy.
No zrozumcie oboje jesteście sami no bez jaj.
OK ja ide zaraz wrócę -powiedziałam.
Agata;
To nie takie proste.-powiedział wujek.
Wujek jasne że jest i to bardziej niż myślisz.
Ta.. to niby jak mam to zrobić. No wiesz co.
Wiem. Zależy ci na niej?
Tak i to bardzo.
NO to patrz po 1 kolacja i nie pizza po 2 dobre wino po 3 kwiaty po 4 do łóżka postaraj sie napewno ulegnie.
No nie głupi pomysł...