13.,,Nareszcie do roboty!!!'' ,,Mamo ja chce być jak...'' ,,A to kto ?''

Hejka! To jest 80-te opowiadanie😃. Dobijemy do 100?

Paulina;

Jest!!! Dzisiaj nareszcie do roboty!!!

Jest 6;00 ,ide budzić moje dziecko ;

-Agatka!!! Wstawaj!!!

-Ok.

Przy śniadaniu;

-Agatko?

-No...

-Kim chcesz być w przyszłości?

-Mamo ja chce być taka jak ty i wujek Kuba.-zatkało mnie.

-Ale wiesz , że będziesz zaczynać jak...-i tu  mi przerwała.

-Tak wiem jak ciocia Karolina i wujek Mikołaj wiem i spoko.

-No to fajnie:)

-Mamo...

-No...

-Babcia mi mówi ,że nie mogę zostać policjantką.

-Czemu?

-Bo sie do tego nie nadaje 😢-zaczęła płakać.

-Hej mała nie płacz nadajesz się i to bardzo.

-Dzięki mamo:)

-Chodź bo obie się spóźnimy.

Zawiozłam Agatę do szkoły a ja pojechałam do pracy.

Dojechałam o 7;59;

-Siema Kuba sorry za spóźnienie.

-Hej mamy jeszcze 1 min spoko luzik.

17;00 (sorry za przeskoki :/ ale będzie warto:));
Po służbie zadzwoniła do mnie mama;
-Tak mamo?
-Córciu przyjedź z Agatką. Musimy pogadać.
-Agata jest u koleżanki na noc ja przyjade.
-I ty jej na to pozwalasz?
-Tak mamo!!! Bede za 30 minut.
-Ok.
Po rozmowie;
-Kuba...😏
-Nooo co tym razem?
-Pojechałbyś ze mną do moich rodziców? Bo znając moje szczęście Piotr tam będzie.
-Jasne.
30minut później Wadlewo (niedaleko Wrocławia);
-Cześć Paulina-powiedziała moja mama u progu.
-Cześć.
-A to kto?-spytali rodzice.
-Mój partner z pracy.
-Asp.Jakub Walczak.-przedstawił się.
-Wchodźcie.
-Piotr?! Wiedziałam!!!
-Paula spokojnie.-uspokajał mnie Kuba.
-Ok-westchnęłam.
-Cześć kochanie.-powiedział Piotr.
-Nie mów tak do mnie!!!
-Ojej.-powiedział z sarkazmem.
-Co nie wyraźnie mówi śmieciu?!-Kuba już nie wytrzymał.

-O ty....